Πώς ήταν δυνατόν να επιστρέψει χωρίς να θυμάται τίποτα;
Η ιστορία έγινε ιογενής. Από τις τοπικές εφημερίδες μέχρι τα κοινωνικά δίκτυα, όλοι ήθελαν να μάθουν: τι συνέβη στον Βασίλη κατά τη διάρκεια αυτών των 30 χρόνων; Τα λόγια του ήταν μπερδεμένα: “Πάντα ήμουν στο σπίτι”. Μπορείς να φανταστείς τη σύγχυση της οικογένειάς του;
Μυστήρια χωρίς απάντηση
Η υγεία του Βασίλη εξέπληξε τους γιατρούς. Εκτός από κάποια μικρά νευρολογικά προβλήματα, φαινόταν να είναι σε άριστη κατάσταση. Αλλά η μνήμη του ήταν κενή. Οι νύχτες της οικογένειας Γκόργκος γέμισαν με αναπάντητες ερωτήσεις.
Πώς μπορούσε κάποιος να επιστρέψει μετά από τόσο καιρό και να μην θυμάται τίποτα; Μια απαγωγή; Μια εθελοντική διαφυγή;
Το δάσος Χόια Μπατσίου άρχισε να εμφανίζεται στις συζητήσεις. Αυτός ο τόπος, γνωστός για τα ανεξήγητα φαινόμενά του, έγινε το επίκεντρο των εικασιών. Κάποιοι πίστευαν ότι ο Βασίλης είχε παγιδευτεί σε μια είδους χρονικό limbo.
Θα ήθελες να εξερευνήσεις ένα τέτοιο μέρος;
Με τον καιρό, η υγεία του Βασίλη άρχισε να επιδεινώνεται. Οι λησμονιές γίνονταν πιο συχνές, και η οικογένειά του ζούσε σε μια συνεχή τράβηγμα και σπρώξιμο μεταξύ της χαράς που τον είχε πίσω και της αγωνίας για την επιδείνωσή του.
Το μυστήριο παρέμενε άλυτο, και η ιστορία του Βασίλη Γκόργκος μετατράπηκε σε μια τοπική легенenda.
Τελικά, έναν χρόνο μετά την επιστροφή του, ο Βασίλης πέθανε σιωπηλά. Η ιστορία της εξαφάνισής του και της επιστροφής του μετατράπηκε σε ένα παραμύθι που ψιθυρίζονταν τις νύχτες του φθινοπώρου. Τα μυστήρια συχνά μένουν αναπάντητα, αλλά αυτό που είχε σημασία ήταν ότι ο Βασίλης είχε επιστρέψει, έστω και μόνο για λίγο.
Το σπίτι των Γκόργκος έγινε ξανά ένα μέρος αναμνήσεων, και η ιστορία του Βασίλη έγινε μια υπενθύμιση ότι μερικές φορές, τα πιο εξαιρετικά πράγματα συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή.
Τι θα έκανες εσύ αν κάποιος εξαφανιζόταν και επέστρεφε μετά από 30 χρόνια; Η ζωή έχει έναν παράξενο τρόπο να μας εκπλήσσει, δεν νομίζεις;