«Ο λόγος που οι εξωγήινοι δεν μας έχουν επικοινωνήσει ακόμη»

Αυτό είναι ένα σωρό μέρη όπου θα μπορούσε να κρύβεται ένα διαγαλαξιακό πάρτι!

Ο εξελικτικός βιολόγος Richard Dawkins μας προσκαλεί να σκεφτούμε: θα ήταν αλαζονικό να σκεφτούμε ότι είμαστε μόνοι; Χωρίς αμφιβολία! Αλλά, πώς μπορούμε να αναζητήσουμε αυτούς τους υποθετικούς κοσμικούς γείτονες;

Η αναζήτηση της ζωής

Οι αστρονόμοι έχουν αποφασίσει να απλοποιήσουν την αναζήτηση εστιάζοντας σε αυτό που αποκαλούν "κατοικήσιμη ζώνη". Αυτό είναι το χρυσό σημείο, όπου η απόσταση ενός πλανήτη από το άστρο του επιτρέπει να υπάρχει υγρό νερό.

Η NASA εκτιμά ότι τουλάχιστον 300 εκατομμύρια από αυτούς τους πλανήτες θα μπορούσαν να είναι κατάλληλοι για ζωή. Φαντάσου την ποσότητα των πάρτι που θα μπορούσαμε να έχουμε!

Αλλά να το κόλπο: το να βρίσκεσαι στην κατοικήσιμη ζώνη δεν εξασφαλίζει ότι υπάρχει νερό. Μέχρι τώρα, γνωρίζουμε περισσότερους από 5,500 εξωπλανήτες, αλλά οι ατμόσφαιρές τους είναι ένα αίνιγμα. Για παράδειγμα, η Αφροδίτη έχει μια πυκνή και τοξική ατμόσφαιρα, ενώ ο Άρης φαίνεται ότι έχει χάσει σχεδόν εντελώς την ατμόσφαιρά του. Ποιος θέλει να ζήσει σε ένα τέτοιο μέρος; Κανείς!

Επιπλέον, το ηλιακό μας σύστημα δεν είναι το πιο κοινό. Τα κόκκινα νάνα αστέρια, πολύ μικρότερα και αχνά από τον ήλιο μας, είναι τα πιο άφθονα.

Και αν η ζωή ήταν κάτι τόσο απλό όσο βακτήρια που απορροφούν υπέρυθρο φως; Θα μπορούσαμε να είμαστε περιτριγυρισμένοι από μικροσκοπικά μωβ όντα που ούτε καν γνωρίζουμε. Αυτό σίγουρα θα ήταν μια αναπάντεχη στροφή!

Και αν η ζωή δεν χρειάζεται νερό;

Ας μιλήσουμε για μορφές ζωής που αψηφούν τις προσδοκίες μας. Θα μπορούσαν να υπάρχουν όντα που δεν χρειάζονται νερό. Σκέψου τον Τιτάνα, έναν δορυφόρο του Κρόνου με λίμνες και θάλασσες μεθανίου.

Κάτω από το νερό (καλά, το μεθάνιο) θα μπορούσαν να υπάρχουν μικροί εξωγήινοι που απολαμβάνουν τη δική τους εκδοχή της ζωής!

Τώρα, ας αλλάξουμε θέμα. Η ζωή είναι ένα πράγμα, αλλά τι γίνεται με την νοημοσύνη; Εδώ μπαίνει το Πρόγραμμα SETI, που ψάχνει εδώ και δεκαετίες σήματα από ανεπτυγμένους πολιτισμούς. Αλλά, πού είναι; Η διάσημη παραδοξολογία του Φέρμι μας κάνει να αναρωτιόμαστε: αν υπάρχουν τόσοι πολλοί πλανήτες, γιατί δεν έχουμε λάβει σαφή σήματα ζωής;

Φαντάζεσαι ότι κοιμούνται; Ή ακόμα χειρότερα, ότι μας έχουν δει και έχουν αποφασίσει να κάνουν "σιωπή" στην μετάδοσή μας. Τι αγένεια!

Η απόσταση και η τεχνολογία

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, αν αυτές οι πολιτισμοί παρακολουθούν τον πλανήτη μας από, ας πούμε, τον γαλαξία της Ανδρομέδας, βλέπουν τι συνέβαινε εδώ πριν από 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Γεια σου, Πλειστοκαίνε! Και αν εμείς ανιχνεύσουμε ραδιοσήματα από έναν μακρινό πολιτισμό, πιθανότατα να είναι ηχώ γεγονότων από εκατομμύρια χρόνια πριν. Είναι σαν να μιλάμε με ένα φάντασμα!

Και ας μην ξεχνάμε τον τεχνολογικό μας περιορισμό. Κινείται από το ηλιακό σύστημα με χημική ή ηλεκτρική πρόωση. Η διαστημική αποστολή Voyager 1 είναι το πιο απομακρυσμένο αντικείμενο που έχει κατασκευαστεί από ανθρώπους, σε απόσταση περίπου 24.000 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Και το πιο κοντινό αστέρι; Πρόξιμα του Κενταύρου, σε 40 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Αυτό είναι μια βόλτα που ούτε η καλύτερη εφαρμογή πλοήγησης δεν θα μπορούσε να υπολογίσει!

Τελικά συμπεράσματα

Άρα, είμαστε μόνοι; Ίσως όχι. Αλλά η αναζήτηση είναι μια κολοσσιαία πρόκληση. Ίσως να είμαστε μόλις μια ανακάλυψη μακριά από το να αλλάξουμε την κατανόησή μας για το σύμπαν. Έτσι, ενώ συνεχίζουμε να κοιτάμε τον ουρανό, ας κρατήσουμε το μυαλό μας ανοιχτό και το χιούμορ μας! Ποιος ξέρει; Ίσως μια μέρα λάβουμε ένα μήνυμα που να λέει: "Γεια σου, Γη! Έχετε wifi;!"

Τι γνώμη έχεις εσύ; Πιστεύεις ότι υπάρχει ζωή εκεί έξω; Άφησέ μου τις σκέψεις σου στα σχόλια!