Ωχ, Παρίσι! Η πόλη του έρωτα, των μπαγκέτων και τώρα... ελαττωματικά μετάλλια; Ναι, έτσι είναι. Τα μετάλλια των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού 2024 έχουν γίνει το επίκεντρο μιας αντιπαράθεσης που περιστρέφεται περισσότερο από έναν καλλιτεχνικό παγοσφαιριστή.
Φαίνεται ότι η λάμψη αυτών των βραβείων δεν κράτησε πολύ, και πάνω από 100 αθλητές έχουν επιστρέψει τα τρόπαιά τους στη Νομισματοκοπία του Παρισιού. Γιατί; Επειδή τα μετάλλια έχουν δείξει πιο απρόβλεπτη συμπεριφορά από μια γάτα που κυνηγάει την ουρά της.
Αλλά, τι συμβαίνει πραγματικά; Τα προβλήματα με τα μετάλλια των Ολυμπιακών Αγώνων δεν είναι μια νέα εξέλιξη. Η Νομισματοκοπία του Παρισιού, υπεύθυνη για την παραγωγή αυτών των αθλητικών κοσμημάτων, αντιμετωπίζει προβλήματα με ελαττωματικά βερνίκια για περισσότερο από ένα χρόνο.
Ένας χρόνος! Φανταστείτε να έχετε ένα πρόβλημα με ένα βερνίκι και να το αφήνετε σε εκκρεμότητα τόσο καιρό. Αυτό δεν είναι ταινία θρίλερ, αλλά σίγουρα έχει όλα τα στοιχεία ενός μεγάλου ολυμπιακού δράματος.
Ο Χορός των Εκτελεστικών
Το σκάνδαλο έχει προκαλέσει τόσες θυσίες όσο ένα επεισόδιο του "Game of Thrones". Τρεις ανώτεροι εκτελεστικοί υπάλληλοι έχουν απολυθεί, πιθανώς αφού δέχτηκαν περισσότερες κριτικές από έναν διαιτητή σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Και δεν είναι καθόλου υπερβολή.
Η ποιότητα των μεταλλίων σχετίζεται άμεσα με μια στρατηγική απόφαση του 2019 που άλλαξε την παραγωγή σε μια πιο βιομηχανική δομή. Αυτό ακούγεται σαν μια προσπάθεια να μετατραπεί ένα γκουρμέ εστιατόριο σε αλυσίδα γρήγορης τροφής. Αποτέλεσμα: μετάλλια με την ίδια ελκυστικότητα όπως ένα πιάτο κρύας σούπας.
Μία από τις κύριες αιτίες αυτού του φιάσκου είναι μια κανονιστική απαγόρευση του τριοξειδίου του χρωμίου, ενός βασικού συστατικού του βερνικιού. Η έλλειψη χρόνου για την πραγματοποίηση κατάλληλων δοκιμών άφησε τα μετάλλια ευάλωτα, σαν να τους είχαν ρίξει ένα ξόρκι αορατότητας στην ποιότητά τους. Μπαμ! Ρωγμές, αποχρώσεις και ένας ατελείωτος αριθμός επιστροφών.
Αθλητές Αγανακτισμένοι: Πού είναι το Μετάλλιό μου;
Οι αθλητές δεν είναι ικανοποιημένοι, και δικαίως. Ας θυμηθούμε τον Αμερικανό σκιέρ Nyjah Huston, ο οποίος βρήκε ένα μετάλλιο που ξεφλούδιζε μετά από ένα Σαββατοκύριακο διασκέδασης. "Ολυμπιακά μετάλλια, βελτιώστε την ποιότητά σας!" φώναξε, πιθανώς ενώ έψαχνε ένα καλό μέρος για να κρεμάσει το τρόπαιο του που είχε σχεδόν διαλυθεί.
Και δεν ήταν ο μόνος. Άλλοι αθλητές, όπως ο κολυμβητής Maxime Grousset και η ποδοσφαιρίστρια Lynn Williams, επίσης ύψωσαν τη φωνή τους. Η Williams μάλιστα πρότεινε ότι τα μετάλλια θα πρέπει να αντέχουν περισσότερα από ένα απλό χτύπημα, σαν να επρόκειτο να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις της βαρύτητας με την ίδια γενναιότητα όπως ένας υπερήρωας.
Η Λύση στον Ορίζοντα
Αντιμέτωπος με την καταιγίδα κριτικής, η Επιτροπή Οργάνωσης του Παρισιού 2024 υποσχέθηκε να αντικαταστήσει τα ελαττωματικά μετάλλια. Λένε ότι θα αποκατασταθούν σαν να είναι καινούργια, αν και αναρωτιέται κανείς αν έχουν κάποιο μάγο κρυμμένο στη Μονναί ντε Παρί. Τα μετάλλια, που ζυγίζουν περισσότερο από ένα καλό φιλέτο, πρέπει να ξαναλάμψουν όπως ο χρυσός, το ασήμι και το μπρούντζο που αντιπροσωπεύουν.
Συνολικά, τα ολυμπιακά μετάλλια θα έπρεπε να είναι ένα σύμβολο διαρκούς επιτυχίας, όχι ένα φθαρμένο κομμάτι μουσείου. Το Παρίσι έχει την πρόκληση να τους επιστρέψει την λάμψη και, εν τω μεταξύ, μας αφήνει με ένα μάθημα: ακόμη και οι εμβληματικές μορφές της αθλητικής αριστείας μπορεί να έχουν τις ατέλειές τους. Και εσύ, τι πιστεύεις; Θα εμπιστευόσουν ένα μετάλλιο που σου αφήνει περισσότερη σκόνη παρά λάμψη;